N.a.v. Marcus 7,14-23
Velen willen ‘shinen’ en een hele schoonheidsindustrie is hier op gericht. Kapitalen worden eraan uitgegeven. Toegegeven: het is prettig om met een goed verzorgd iemand op te trekken, los van ieder (tijdgebonden) schoonheidsideaal. Het verwijst vaak ook op iemand van binnen op orde is. Wanneer mensen zich laten gaan en verslonzen, dan is er meestal iets mis aan de ‘binnenkant’.
De meeste mensen verlangen naar harmonie, het evenwicht tussen buitenkant en binnenkant, het evenwicht ook tussen het kunnen uithouden bij jezelf en het uitstaan naar anderen. Daaraan kun je werken omdat dit niet vanzelf gaat. Waar beginnen? Aan de buitenkant? Aan de binnenkant? Beginnen aan de buitenkant is concreet, je ziet en ervaart wat je doet. Starten bij de binnenkant vraagt wellicht meer inzet, het is de weg van inkeer, van bezinning, meditatie en gebed. Dit kan uitgroeien tot een innerlijke levenshouding.
Ik ken iemand die eigenlijk altijd bidt. Zij vertelde me dat ze een keer begonnen is, jaren geleden. Met het herhalen van een heel eenvoudig gebed, een gebed van één regel. Het is bij haar als een soort ademhalen geworden. Bij je adem denk je ook niet na: nu zal ik eens een paar keer ademhalen. Het lichaam ademt, dag in dag uit. Het is een autonoom proces waar we als mens niets over hebben te zeggen en niet teveel over moeten nadenken. We hoeven het alleen maar te vertrouwen dat het altijd zo doorgaat. ‘Zo is het ook met mijn gebed’, vertelde ze me, ‘zodra ik me er voor openstel, merk ik dat ik bid, dat ik in contact sta met God vanuit mijn diepste zelf.’
Wie een (vaak nog steeds zoekend) evenwicht heeft gevonden tussen buitenkant en binnenkant, zal van waarde zijn voor harmonie op de plek waar hij is.
