N.a.v. Lucas 9,1-6
Wanneer wij een grote reis gaan maken dan stouwen we onze auto vaak propvol. Wie een trektocht op de fiets maakt, leert om met heel weinig onderweg te zijn, laat staan zij die te voet rondtrekken met een rugzak. De leerlingen van Jezus krijgen echter de opdracht nog ‘minimalistischer’ te zijn. Jezus zegt hen: neem gewoon niets mee, alleen de Blijde Boodschap en de kracht om kwade geesten uit te drijven en mensen te genezen. Kan dit?
Ja, het kan. Ik ken mensen die op pelgrimstocht gaan en zich totaal afhankelijk maken van de omstandigheden waarin zij terecht komen. Het is een avontuur. Gelukkig komen ze niet van honger en ellende om. Ze ondervinden de belangeloosheid van anderen. Het is echter geen vanzelfsprekendheid en overdag bekruipt hen soms het gevoel: haal ik de avond met het kleine beetje eten dat ik nog heb. En waar vind ik onderdak?
Dit draagt Jezus dus zijn leerlingen op! En door dit verhaal heen, ook ons!
Dit is de weg van de ‘apostelen’, de gezondenen, de op-weg-gezetten. En al heb je in feite voldoende in huis en onderweg, de weg van Jezus is die van overgeleverd zijn aan wat je onderweg tegenkomt. Bij ons zal dit meestal niet in materiële zin zijn, eerder in spirituele zin. Vandaag is het gelovige voor-verstaan tot een minimum teruggebracht. Wanneer je vandaag er met de Blijde Boodschap op uittrekt zul je eerst heel goed moeten luisteren, enkele kwade geesten ontzenuwen, mensen laten eraan wennen dat je er-zomaar-bent, om-niet. Vaak gebeurt er dan wat in de ontmoeting, of liever: iemand die je tegenkomt ga je ontmoeten, en dan hoeft er niet veel meer. Laat de Geest maar zijn werk doen. Laat de dynamiek van Gods Rijk spelen.
